MÖ 341’DE Samos’ta veya Atina’da doğan Epikuros, önce Lesbos (bugün, Midilli) Adası’nda, sonra Anadolu’nun Lampsakos (bugün, Lapseki) Kenti’nde ders verdikten sonra, MÖ 306’da, Atina’da, okulu kendi adıyla anılan büyük bir bahçeye yerleşti. Orada ölümüne kadar bir filozoflar ve dostlar meclisini çevresine topladı: Epikuros’un Bahçesi.

Maddeci bir filozof olan Epikuros, Demokritos’un atomculuğunu sürdürmüş, yenilemiş ve onun temelleri üzerinde insan mutluluğunu öne çıkaran bir haz felsefesi kurmuştur. Epikuros’a ait 300 kadar eserden günümüze kadar ancak Diogenes Laertios’un on kitaplık “Ünlü Filozofların Yaşamları, Öğretileri ve Özdeyişleri”nde (Peri Bion Dogoraton kai Apoftegmaton) yer alan üç mektubu ve 40 özdeyişini içeren “Temel Öğretiler” (Kriai Dohiai) adlı eseri ulaşmıştır. Heredetos’a yazdığı mektup, fizik üzerinedir ve atomculuğun temel ilkelerini içerir. Pitokles’e mektubu, jeoloji, meteoroloji ve gök olayları konularını içermekte; Moekeus’a mektubuysa, etik dolayısıyla, yaşama sanatı ve bilgelik üzerinedir.

Epikuros’un felsefesiyle ilgili diğer kaynaklar, Herculanum kazılarında Papiri Evi’nde bulunan papirüsler ve çok daha yeni olarak XIX. yy’da Vatikan el yazmalarında ortaya çıkarılan “80 Vatikan Özdeyişi”dir.